Wyprawa do tej malowniczej wsi letniskowej jest niezapomnianym przeżyciem niezależnie od pory roku jaka towarzyszy pobytowi nad Osławicą, rzeczką wijącą się wzdłuż wsi, oraz potokiem Barbarką. Jako teren graniczny między Beskidem Niskim a Bieszczadami; stanowi doskonałą bazę wypadową do wędrówek w oba pasma, a jako ośrodek z rozwiniętą infrastrukturą turystyczną i licznymi atrakcjami, stanowi cel sam w sobie. Bogata sieć szlaków oplatająca Komańczę powoduje, że stacjonując tutaj można zaplanować szereg wędrówek ku okolicznym szczytom a także atrakcyjnym miejscom (Jeziorka Duszatyńskie) czy zbiorowiskom fauny i flory, nierzadko endemicznej. Cały region Bieszczadów przecinają drogi kołowe w ilości zapewniającej planowanie wypadów w odleglejsze zakątki regionu (masyw Tarnicy, Wielkiej Rawki, Pasmo Otrytu, Zalew Soliński, Myczkowce, Ustrzyki Dolne).
Obszary dziewiczych lasów, zdawałoby się nietkniętych działalnością człowieka, przepiękne panoramy rozpościerające się ze szczytów, rozbrajające łysinki połonin, tętniący życiem gąszcz poszycia, urokliwe doliny kryjące swe tajemnice za kolejnym zboczem, szumiące potoki, charakterystyczne łupki, pachnące ziołami powietrze, namacalność ręki Stwórcy decydują o niepowtarzalności okolicy Komańczy a zabytki sacrum i profanum, ślady minionych dni, wydarzeń i ludzi tu żyjących, ich codziennego znoju smutków i radości, przydrożne świątki sprzyjają zadumie i refleksji przy czytaniu księgi historii.
Komańcza, założona w 1512 roku, jest siedzibą gminy, centrum usługowo-gospodarczym dla okolicy oraz dużym ośrodkiem turystyczno-wypoczynkowym. Znana jest z występowania wód mineralnych, w wyniku czego w 1974 r. otrzymała status uzdrowiska. Zimą w okolicy istnieją dobre warunki śniegowe, sprzyjające uprawianiu narciarstwa tym bardziej, że czynny jest wyciąg narciarski. W Komańczy znajdziemy niezbędną infrastrukturę: ośrodek zdrowia, aptekę, pocztę, schronisko PTTK w Komańczy-Letnisko na 50 miejsc, schronisko PTSM, czynne w okresie lipca i sierpnia, punkt ratunkowy GOPR i kwatery prywatne, o których informacje zdobędziemy w Urzędzie Gminy.
.
.
.
.
.
.
.
W czasie spacerów po Komańczy godnymi zainteresowania są: prawosławna cerkiew drewniana – odbudowana w latach 2007-2010 z oddzielnie stojącą bramką – dzwonnicą [zabytkowa – zbudowana w 1802 r., odebrana grekokatolikom w 1963 r. w której znajdował się ikonostas z 1832 r. oraz liczne ikony z XVII-XIX w., spłonęła z nieznanych przyczyn wieczorem 13 września 2006 r]; cerkiew greckokatolicka z 1988 r., której drewniane zwieńczenie przeniesione ze wsi Dudyńce pod Sanokiem ustawiono na murowanym „fundamencie”. Od 1990 roku przy cerkwi istnieje Muzeum życia codziennego Łemków. Spacerując po wsi spotkamy kilkanaście chat łemkowskich, zwłaszcza w starej części Komańczy – nad Barbarką, z końca XIX w. i pocz. XX w. oraz katolicki drewniany kościół pod wezwaniem św. Józefa, wzniesiony w latach 1947-57 na miejscu zniszczonego w czasie wojny poprzedniego kościoła. W centrum natkniemy się na pomnik poległych w latach 1939-1947.
Przez Komańczę przebiega linia kolejowa (stacja Komańcza oraz przystanek Komańcza–Letnisko) oraz istnieją połączenia autobusowe z Sanokiem, Cisną i Jaśliskami.