Duchowa obecność Prymasa Tysiąclecia w Komańczy
Klasztor Sióstr Nazaretanek w Komańczy to miejsce czwartego (po Rywałdzie, Stoczku Warmińskim i Prudniku Śl.), ostatniego już etapu internowania Prymasa Polski Stefana kard. Wyszyńskiego. Władze komunistyczne PRL przywiozły go tutaj 29 października 1955 r. bez wcześniejszych ustaleń ze Zgromadzeniem. Była to sobota, wigilia Uroczystości Chrystusa Króla. Przebywał tu jako „pacjent” pełny rok – do 28 października 1956 roku. Miejsce to włączono w strefę graniczną. Każdorazowe odwiedzenie internowanego Prymasa wymagało przepustki z ministerstwa (od grudnia 1955 do marca 1956 nie wydano ani jednej). Dodatkowo Klasztor otoczony był w lesie tymi, którzy „czuwali” nad bezpieczeństwem Prymasa. Według świadectwa ówczesnych sióstr, Ksiądz Prymas wszedł w ten dom jak Ojciec; tak też zwracano się do niego.
Tutaj, z dala od zgiełku świata, dojrzewała w nim idea odnowy religijno-moralnej narodu. Zawarł ją w tekście Jasnogórskich Ślubów Narodu, przelanych na papier w dniu 16 maja 1956 roku. Tutaj też w szczegółach została opracowana Wielka Nowenna obejmująca lata 1957-1966, przygotowująca naród do obchodów 1000-Lecia Chrztu Polski. Z Bożej Opatrzności program ten stał się podstawą religijno-moralnej odnowy całego narodu. To wciąż żywa historia… Miejscowi ludzie dobrze zapamiętali pobyt internowanego tu Ojca Narodu. Niektórzy spotykali go w klasztorze, gdy udawali się na niedzielną mszę świętą, odprawianą przez ówczesnego proboszcza ks. Stanisława Porębskiego; widywali go podczas spacerów po lesie i na łąkach. Trzy razy Ksiądz Prymas nawiedzał to miejsce: w 1958, 1972 i 1976 roku. Wówczas bez przeszkód ludzie mieli dostęp do niego. Licznie przychodzili do klasztoru, by go zobaczyć, posłuchać, otrzymać błogosławieństwo.
Kult Sługi Bożego STEFANA kard. WYSZYŃSKIEGO w Komańczy
W dniu pogrzebu Księdza Prymasa (31 maja 1981 r.) nieprzeliczone tłumy nawiedziły klasztor.
Kto z tego regionu nie mógł pojechać do Warszawy na pogrzeb Umiłowanego Ojca Narodu, pragnął tutaj pomodlić się za niego, dotknąć tych miejsc, przejść jego śladami. I tak już pozostało. Siostry zorganizowały Izbę Pamięci Księdza Prymasa, w której zgromadziły przedmioty używane przez Ojca podczas internowania i jego tu powrotów. W kaplicy, u podstawy ołtarza soborowego umieszczono napis:
„W tej kaplicy modlił się i składał Bogu Najświętszą Ofiarę Ołtarza J. E. ks. kardynał dr Stefan Wyszyński, Prymas Polski, w latach 1955 – 1956”. W roku 1993 został zamontowany w kaplicy witraż proj. M. Kauczyńskiego przedstawiający Prymasa Tysiąclecia w geście zawierzenia Narodu Polskiego Matce Bożej Królowej Polski.
Kult Wielkiego Prymasa trwa tutaj nieprzerwanie od jego śmierci. Nasilił się w roku 2001, ogłoszonym przez władze RP Rokiem Prymasowskim. Wyraźnie wzrosło zainteresowanie jego osobą. Wiele szkół obrało Sługę Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego Patronem Szkoły. Do klasztoru w Komańczy napływali coraz liczniejsi pielgrzymi, uczniowie z nauczycielami i wychowawcami, kuracjusze z pobliskich sanatoriów, turyści indywidualni.
Miejsce to – obok walorów religijnych – stało się szczególnym ośrodkiem patriotyzmu i kultury narodowej. Włączono je w trasy planowanych wycieczek szkolnych i turystycznych.
* * * * * * *
W latach 2005-2006 przeżywaliśmy 50. rocznicę internowania Księdza Prymasa. Oprócz zwykłego ruchu pielgrzymkowego i turystycznego w klasztorze naszym odbyły się 3 wielkie uroczystości o charakterze religijno-patriotycznym:
1. 29 października 2005 roku – 50. rocznica przywiezienia Prymasa do Klasztoru Sióstr Nazaretanek w Komańczy na miejsce odosobnienia. Część artystyczną o charakterze religijno-patriotycznym wykonała młodzież Gimnazjum nr 2 z Zagórza. W uroczystości wzięły udział wszystkie dzieci Szkoły Podstawowej w Komańczy oraz kilkanaście delegacji szkół sąsiednich miejscowości. Obecnych było około 800 osób.
Ks. abp Józef Michalik, Przewodniczący Episkopatu Polski i Pasterz Archidiecezji Przemyskiej, przewodniczył zgromadzeniu liturgicznemu i wygłosił homilię.
.
.
2. 16 maja 2006 roku – 50. rocznica powstania Jasnogórskich Ślubów Narodu.
Wraz z katechetami i wychowawcami przybyły dzieci i młodzież z Komańczy i okolicznych miejscowości, a także delegacje z całego Podkarpacia, zwłaszcza ze szkół noszących imię Sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego. Duże wrażenie wywierały poczty sztandarowe zajmujące honorowe miejsce przy pomniku Prymasa Tysiąclecia. Program słowno – muzyczny o tematyce internowania Księdza Prymasa ze szczególnym uwzględnieniem Jasnogórskich Ślubów Narodu wykonał dziecięco-młodzieżowy Zespół „Dzwoneczki Franciszkańskie” z Sanoka. Eucharystii sprawowanej przy ołtarzu polowym ustawionym przed pomnikiem Prymasa Tysiąclecia przewodniczył ks. bp Jan Wątroba z Częstochowy.
3. 28 października 2006 roku – 50. rocznica uwolnienia i odjazdu Księdza Prymasa z Komańczy.
Ten dzień był wielkim dziękczynieniem za wszystko, czego tutaj internowany Prymas w zawierzeniu Bożej Opatrzności i Bogurodzicy dokonał, za jego niezwyciężoną postawę Polaka i duchowego Ojca Narodu, za nieugiętego ducha. W tej uroczystości uczestniczyli liczni Hierarchowie polskiego Kościoła z ks. kard. prymasem Józefem Glempem i abpem Józefem Michalikiem na czele, przedstawiciele Parlamentu i posłów RP, miejscowego Samorządu Powiatu i Gminy, delegacje szkół im. Kardynała Wyszyńskiego oraz liczni pielgrzymi z różnych miejscowości. Transmitowały: Radio i TV Rzeszów oraz Radio i TV Trwam. Część artystyczną p.t. „W hołdzie Prymasowi Tysiąclecia” wykonał dziecięco-młodzieżowy Zespół „Racławice” Katolickiego Domu Kultury „Arka” w Racławicach k/ Niska.
* * * * * * *
Przez cały rok z różnych miejscowości i zakątków Polski licznie przybywają tu dzieci i młodzież z wychowawcami, studenci, kuracjusze z Polańczyka, Iwonicza i Rymanowa Zdroju, turyści i pielgrzymi zorganizowani, indywidualne osoby i całe rodziny, poszukujący dóbr duchowych. Dla wszystkich grup organizowane są prelekcje okolicznościowe związane z osobą internowanego Prymasa Stefana kard. Wyszyńskiego. Spotkania te kończą się w kaplicy wspólną modlitwą o wstawiennictwo Sługi Bożego kard. Stefana za Ojczyznę i prośbą o jego beatyfikację.
Ludzie często proszą nas o modlitwę w tym miejscu przez wstawiennictwo Sługi Bożego kard. Stefana: są to prośby i podziękowania przekazywane wprost, zostawiane intencje, prośby kierowane telefonicznie i przez internet.
28 dnia każdego miesiąca (dzień śmierci Prymasa), odprawiana jest Eucharystia za nawiedzających to miejsce. Jest to również dzień szczególnej modlitwy o beatyfikację Sługi Bożego.
Liczni księża odprawiają tutaj swoje kapłańskie rekolekcje.
W sezonie letnim kaplica nasza często uchodzi za sanktuarium oblegane modlącymi się. Bywa, że kilka mszy św. jest odprawianych dziennie: to grupy rekolekcyjne, oazowe, ministranci, schole i pielgrzymki parafialne – tutaj proszą o wstawiennictwo Sługi Bożego kard. Stefana, modlą się za Ojczyznę.
* * * * * * *
W roku 2006 droga prowadząca od wiaduktu do klasztoru otrzymała nazwę Dróżki Prymasa Tysiąclecia; wzdłuż niej na dużych kamieniach zostały zamontowane tablice z fragmentami Ślubów Jasnogórskich. Dróżkę wieńczy porcelitowy pomnik Prymasa z M. Bożą Jasnogórską.
Przed klasztorem widnieją duże plansze z tekstem Ślubów Jasnogórskich i Wielkiej Nowenny.
24 września 2010 r. została poświęcona DROGA KRZYŻOWA w plenerze. Poszczególne stacje zostały zawieszone na drzewach wzdłuż Ścieżki kard. Wyszyńskiego w lesie – od schroniska PTTK do figury Matki Bożej Leśnej.
* * * * * * *
Znałam osobiście Księdza Prymasa. Z łaski Bożej było mi dane uczestniczyć w dniu 3 maja 1966 roku w uroczystościach milenijnych na Jasnej Górze. Doskonale pamiętam klimat i wymowę owej uroczystości. Ze względu na to, iż władze komunistyczne nie zezwoliły papieżowi Pawłowi VI na przyjazd do Polski, Ksiądz Prymas pełnił funkcję Legata Papieskiego; to jeszcze dodało mu splendoru. Wówczas po raz pierwszy widziałam z bliska i słyszałam Księdza Prymasa, przemawiającego z wielką mocą. Dwa lata później wstąpiłam w Częstochowie do Zgromadzenia Sióstr Najśw. Rodziny z Nazaretu. Odtąd wespół z siostrami brałam udział w uroczystościach kościelnych na Jasnej Górze i w Krakowie na Skałce. Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński stał mi się bardzo bliski. Podczas studiów na KUL-u miałam możność zapoznać się i zgłębiać jego nauczanie. W roku 1979 – podczas 1. Pielgrzymki Jana Pawła II do Polski – było mi dane czuć bicie serca Księdza Prymasa i słyszeć pełne troski ojcowskie słowa…To na zawsze pozostało w sercu.
Od września 2004 roku przebywam w Komańczy. Sercem widzę tu i wyczuwam obecność Sługi Bożego kard. Stefana. Ileż modlitwy, miłości i przebaczenia jest tu „rozsiane” wokół! Te same potoki, strumyki i leśne ścieżyny… Wystarczy otworzyć oczy i serce, by usłyszeć i chłonąć te duchowe skarby.
s. Bogumiła Zamora, nazaretanka