„Sztuką jest umierać dla Ojczyzny, ale największą sztuką jest dobrze żyć dla niej”

12nTe słowa Sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego były mottem pielgrzymki szkół prymasowskich do Komańczy w dniu 24 września  2010 r. (piątek). Od kilku lat – co roku, na wzgórzu Bircza przed klasztorem odbywają się uroczystości o charakterze religijno – patriotycznym, w których przede wszystkim biorą udział delegacje szkół mające za Patrona Wielkiego Prymasa Tysiąclecia. 25 wrzesień – to data znamienna: rocznica uwięzienia Księdza Prymasa. Zwracamy uwagę na wartości, którymi się kierował w życiu, bronił, za które gotów był na zniewagi, cierpienie, więzienie.
„Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego Papieża – Polaka,… gdyby nie było Twojej wiary, nie cofającej się przed cierpieniem i więzieniem, Twojej heroicznej nadziei, Twego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła”. (Jan Paweł II, Watykan, 23.10.1978 r. )

W tegorocznej uroczystości wzięło udział około 800 osób – w tej liczbie prawie 730 dzieci z nauczycielami i katechetami. 23 poczty sztandarowe stanęły wokół pomnika Prymasa. Był to imponujący widok. Część artystyczną słowno-taneczno-muzyczną przygotowało kilka szkół: z Głogowa Młp, z Komańczy, z Dydni i Partynii. W oprawę muzyczną Eucharystii włączyły się: najmłodsza na Podkarpaciu szkoła prymasowska z Dydni oraz ambitny chór szkolny z Sitna (diec. Zamojsko-Lubaczowska). „Serce rosło” słysząc w wykonaniu młodzieży Hymn Szarych Szeregów, Rotę, Boże coś Polskę… Da Bóg, że doczekamy czasów pełnej wolności!

13nGłównym celebransem był ks. bp Marian Rojek z Przemyśla, wspaniały mówca katechetyczny. Wespół z nim 22 kapłanów stanęło przy ołtarzu polowym. Dziekan z Tarnawy ks. Jan Krupiński z ks. proboszczem Jackiem Czerkasem uchodzili za gospodarzy miejsca. Pod koniec Eucharystii zostały poświęcone stacje Drogi Krzyżowej, zawieszone później na wyznaczonych drzewach wzdłuż „Ścieżki Prymasowskiej”, przechodzącej obok cmentarza wojennego z lat 20. do figury Matki Bożej Leśnej. Ta Droga Krzyżowa – to jeszcze jeden znak duchowej obecności internowanego tu w latach 50. ub. stulecia Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Panie z Instytutu Prymasowskiego też mają w niej swój wkład. Na ręce p. Stanisławy Grochowskiej – Generalnej Instytutu – składamy im podziękowanie!

Na zakończenie – po skromnym posiłku (tradycyjne już drożdżówki bieszczadzkie) – przeszliśmy Ścieżką Prymasowską do figury Matki Bożej Leśnej, gdzie zawierzyliśmy siebie i całą Ojczyznę Maryi Niepokalanej – Królowej Polski, by nas strzegła i do Jezusa prowadziła.
Zapraszamy wszystkich chętnych do zgłębiania dziedzictwa Wielkiego Prymasa, do duchowego spotkania z nim na ścieżkach, którymi niegdyś chadzał zatopiony w modlitwie i trosce o losy umiłowanej Ojczyzny.

„Szczególnym przedmiotem […] medytacji uczyńcie postać niezapomnianego Prymasa, śp. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, jego osobę, jego naukę, jego rolę w jakże trudnym okresie naszej historii.” (Jan Paweł II, Watykan 28.05.1981)

(s. M. Bogumiła Zamora)